10 سال پیش بلیط اتوبوس کاغذی بود و برای پرداخت قبض تلفن خانه، اتوماسیون مخابرات به منزل تماس نمیگرفت. در دانشگاه صف طولانی برای انتخاب واحد تشکیل میشد و باید مدت زیادی برای پرداخت شهریه در بانک منتظر میماندیم. تغییرات آنقدر سریع و چشمگیر است که همچون آدمهای دو نسل قبل، از گذشته صحبت میکنیم. گذشته برای مادربزرگم مربوط به زمانی میشود که مرکز شهر مشتاق، بعد میدان آزادی زمین کشاورزی و تعداد ماشینها کم بود. حالا ما از اینترنت دیالآپ صحبت میکنیم و فلاپیدیسک .من همان حس نوستالژیکی دارم که مادربزرگم درباره گذشته کرمان دارد. شاید 10 سال مدت زیادی نباشد اما تغییرات بسیار چشمگیر شده است. تلگرام در چند سال گذشته پای خود را در بین مردم محکم کرده و بازی کلشآفکلنس روزانه 50 میلیون تومان از ایرانیها درآمد کسب میکند. شاید چندین سال قبل کسبه بازار کرمان فکر نمیکرد صدای تقتق مسگرها خاموش شوند و دینگدینگ پیامهای موبایل درآمدزا باشد. آیا ممکن است که شرایط اکنون ما و مسائل اقتصادی و اجتماعی کرمان در 10 سال آینده نوستالژیک حساب شوند؟